عجبا! مهدیه یک وقت هایی فکر می کنم افکار من همزمان توی ذهن تو می گذرند! این یک ماه اخیر چندصد بار با خودم تکرار کرده باشم و جهان از هر سلامی خالی ست؟ آخ آخ ...
پاسخ:
نمی‌دانم. هدیه‌ی دوستی همین است؟ باور کن گاهی می‌خوانمت و نفس عمیقی می‌کشم از حضورت به هر جا که هستی. تو که روان و عزیز می‌نویسی حرف دل را.
ارسال نظر
ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیانثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
آخ
آخ
...